Winnice i winiarnie na sprzedaż w apelacjach DOCG Chianti, Carmignano i San Gimignano

Chianti jest największym toskańskim regionem winiarskim i produkuje wino czerwone Chianti, a także wina białe, inne czerwone (rossos) i vin santo. Region jest podzielony na 2 apelacje DOCG: Chianti i Chianti Classico, z których ta druga ma najbardziej znane wina.

Innym wartym wspomnienia winem jest wino znane jako „vin santo”, jest to głównie białe wino, używane jako wino deserowe. Najbardziej znana wersja pochodzi z Chianti Classico i wytwarzana jest przez mieszanie winogron Trebbiano i Malvasia Bianca. Style czerwone i różowe produkowane są głównie z winogron Sangiovese i nazywane są „occhio di perdiz” (oko przepiórki).

Prowincja Siena jest znana nie tylko ze swojej historii, sztuki i imponujących krajobrazów, ale także z wyśmienitych win. Tradycja winiarska w tym regionie jest stara i bogata, a wina z Sieny są cenione na całym świecie za swoją jakość i niepowtarzalny charakter. Dwa słynne doliny wypełnione winogronami to Dolina Chianti i Dolina Orcia. Nie wszystkie toskańskie wina są czerwone, Vernaccia jest podstawą najbardziej znanego białego wina Vernaccia di San Gimignano.

Carmignano DOCG, w prowincji Prato, znane z wysokiej jakości win od średniowiecza, zostało zidentyfikowane przez Cosima III de' Medici, Wielkiego Księcia Toskanii, jako jeden z regionów produkujących wina najwyższej jakości, otrzymując specjalne ochrony prawne w 1716 roku. W XVIII wieku, producenci w regionie zaczęli łączyć Sangiovese z Cabernet Sauvignon, na długo przed tym, jak ta tradycja stała się popularna dzięki „Super Tuscans” pod koniec XX wieku. Obecnie Carmignano posiada około 110 ha winnic, produkując prawie 2700 hl z denominacją DOCG rocznie.

Vernaccia di San Gimignano DOCG

Przechodząc do win białych, Vernaccia di San Gimignano jest jednym z klejnotów winiarstwa sieny. To wino białe DOCG produkowane jest w regionie o tej samej nazwie, mieście słynącym z średniowiecznych wież. Vernaccia di San Gimignano produkowane jest głównie z winogron Vernaccia, które rosną na wzgórzach San Gimignano od XIII wieku.

Chianti Classico DOCG

Symbolem Chianti Classico jest Czarny Kogut.

W 1716 roku Wielki Książę Cosimo III de' Medici stworzył Ligę Chianti, która określiła pierwotne granice regionu winiarskiego Chianti. Ta wczesna próba regulacji produkcji win podkreśliła zaangażowanie regionu w jakość, tradycję, która trwa do dziś. W XIX wieku baron Bettino Ricasoli (1809-1880) określił zasady produkcji Chianti, co zapoczątkowało szybki rozwój regionu winiarskiego. Z biegiem wieków Chianti stało się symbolem włoskiej doskonałości, słynąc z charakterystycznych czerwonych win produkowanych głównie z winogron Sangiovese.

Chianti Classico DOCG produkowane jest w najbardziej tradycyjnej części Chianti, która znajduje się w dolinach pomiędzy Florencją a Sieną i ma jako emblemat historycznego czarnego koguta, który ilustruje etykiety win. W tym regionie nie dopuszcza się produkcji win pod nazwą Chianti DOCG, a jego producenci dążą do stworzenia win o bardziej eleganckim i złożonym charakterze, które mogą konkurować z najbardziej opulentnymi sangiovese w regionie.

W rzeczywistości, wina z Sangiovese, z minimalną proporcją 80% lub całkowicie monowariatelne, stanowią trzon tej apelacji, prawdziwy element wspólny w tych różnych terenach o zróżnicowanym klimacie i glebie, jak te znajdujące się w Castelnuovo Berardenga, Castellina, Radda, Gaiole czy Greve.

Chianti DOCG

Historia Chianti sięga cywilizacji etruskiej, która rozkwitła w centrum Włoch na długo przed wstąpieniem Cesarstwa Rzymskiego. Urodzajne wzgórza Chianti oferowały idealne warunki do uprawy winorośli i oliwek, kładąc podwaliny pod dziedzictwo rolnicze regionu. W średniowieczu Chianti stało się strategiczną strefą handlową i obronną, z charakterystycznymi zamkami i umocnionymi wioskami.

Chianti jest najpopularniejszym z włoskich win czerwonych. Historia tej DOCG zaczyna się pośrednio w 1716 roku, kiedy Wielki Książę Cosimo III, Wielki Książę Toskanii, sklasyfikował pas ziemi między miastami Florencja i Siena, dając początek regionowi Chianti i winu o tej samej nazwie, które już wtedy cieszyło się dużą popularnością. Na początku XX wieku, kiedy produkcja w tej pionierskiej strefie nie była w stanie zaspokoić krajowego i międzynarodowego popytu, region rozszerzył się poza terytorium między Florencją a Sieną, obejmując dwie wspomniane prowincje i tymczasowo zachowując nazwę Chianti. Zmieniło się to w 1932 roku, gdy dekret ministerialny wyróżnił Chianti produkowane w tradycyjnej strefie mianem Chianti Classico, podczas gdy prostą nazwę Chianti pozostawiono dla producentów z później rozszerzonych obszarów.

Chianti Colli Fiorentini DOCG

Złożona z 15 gmin, znajdująca się w strefie Wzgórz Florenckich. DOCG i IGT z winorośli Sangiovese, Cabernet, Sauvignon, Canaiolo nero. Wina Białe z Empolese, Vino Santo dell'Empolese, Wzgórza Etrurii Centralnej, Pomino.

Chianti Rufina i Pomino DOCG

Rufina jest najmniejszą z podstref Chianti DOCG. Obszar produkcji obejmuje gminy Dicomano, Londa, Rufina, Pelago i Pontassieve, wszystkie położone na wzgórzach na wschód od Florencji. Teren charakteryzuje się wysokimi wzgórzami i bardziej surowym klimatem niż inne regiony winiarskie Toskanii. Można podziwiać zamki i średniowieczne wioski, ogrody historyczne, drogi rolnicze oraz wspaniałe winnice. Chianti Rufina DOCG i Vino Santo DOC.

Za panowania Cosimo III, w 1716 roku wytyczono obszary (Carmignano i Chianti), ale także Pomino, które figuruje wśród pierwszych apelacji pochodzenia w Europie. Region Pomino, w pobliżu Ruffiny, jest historycznie znany z dominacji francuskich odmian winorośli, produkując wina zarówno z Cabernet Sauvignon, Chardonnay, Merlot, Pinot Blanc, jak i Pinot, oprócz włoskich lokalnych odmian. Rodzina Frescobaldi jest jednym z najważniejszych producentów wina w regionie.

Chianti Colli Senesi DOCG

Chianti Colli Senesi to jedna z podstref regionu Chianti, jednego z najsłynniejszych regionów winiarskich Włoch. To czerwone wino DOCG produkowane jest głównie z winogron Sangiovese, ale może także zawierać inne odmiany, takie jak Canaiolo, Colorino oraz małe ilości winogron białych, takich jak Trebbiano i Malvasia.

Chianti Colli Aretini DOCG

Chianti DOCG rozciąga się na prowincję Arezzo, kluczowe miejsce tej słynnej regionu. DOCG Chianti w Arezzo jest znane jako Chianti Colli Aretini DOCG, produkując wina głównie z Sangiovese, które stanowi podstawę win Chianti. Te wina charakteryzują się jasną kwasowością, żywymi smakami owocowymi i wszechstronnością.

Chianti Colli Pisani i Chianti Montalbano DOCG

Piza jest ściśle związana z Chianti DOCG, jako część dużej strefy Chianti, która rozciąga się na obszary prowincji Piza z winoroślą Sangiovese jako główną odmianą i z Vin Santo del Chianti DOCG, który również rozciąga się na obszary Pizy, słynącej z win deserowych passito.

Vin Santo DOCG

To tradycyjnie produkowane słodkie wino w Toskanii. W Pieve di Campoli w prowincji Massa-Carrara, zbiór winogron ma duże znaczenie symboliczne, ponieważ winnice te należały do Kościoła przez wieki. To wino było używane w Katedrze Florencji podczas mszy i jest typowym napojem w toskańskich domach.

„Vinsantaie” są najbardziej charakterystycznymi dla Chianti. Są to dobrze wentylowane przestrzenie, w których winogrona pozostawia się do wyschnięcia w sposób naturalny, co jest kluczowym procesem w produkcji Vin Santo.

Vin Santo ma historyczne korzenie, które sięgają XIV wieku, podczas czarnej plagi, która zdziesiątkowała Europę. Mówi się, że dominikanin używał tego wina, aby złagodzić cierpienie chorych, co doprowadziło do popularnego przekonania, że miało ono właściwości cudotwórcze.

Na Soborze Florenckim w 1439 roku odbył się wielki bankiet organizowany przez Medyceuszy, na którym podano wino z rodzynek. Kiedy kardynał Bessarione je spróbował, wykrzyknął: "Hoc Xanthos est!" (odnosząc się do złotego wina z Santorini), co zostało zinterpretowane jako "Vino Sanctus" lub "Vino Santo".

Super Tuscans

Charakterystyczne dla tego regionu jest pojawienie się kategorii win znanej jako „Super Tuscans”, produkowanych poza regulacjami DOC/DOCG, mimo że stały się winami kultowymi. Po reformie włoskiego systemu klasyfikacji wielu producentów włączyło swoje Super Tuscans do DOC lub DOCG, ale inni nadal preferują klasyfikację niezarejestrowaną lub używanie mniej restrykcyjnej klasyfikacji Indicación Geográfica Típica (IGT) Toskanii.

Wszystko zaczęło się w latach 70., kiedy producenci, zaniepokojeni spadkiem sprzedaży win Chianti, uznali, że nie mają wystarczającej jakości, i postanowili zacząć tworzyć wina lepszej jakości, co wiązało się z ominięciem restrykcji DOC. Prekursorem był markiz Piero Antinori, który stworzył wino Tignanello, które nie używało białych winogron do mieszanki z 70% obowiązkowego Sangiovese w DOC, lecz robił mieszankę z Cabernet Sauvignon. Wina te spotkały się z dobrą akceptacją, a nawet przewyższyły ceną słynne Chianti, przez co inni producenci poszli za tym przykładem, nawet z innych regionów, mieszając międzynarodowe odmiany takie jak Cabernet Sauvignon, Merlot i Syrah z winogronami rodzinnymi.

Zmieniona regulacja z lat 90. spowodowała, że niektórzy producenci wrócili do DOC, inni zostali członkami DOCG Chianti, a inni nadal używają mniej restrykcyjnej klasyfikacji IGT Toscana.